Цэвдэг гэдэг нь тэг буюу түүнээс доош градуст хоёр буюу түүнээс дээш жил орших хөлдсөн ул хөрс, чулуулгийг хэлнэ.(H.French, 2007) Монгол орон цэвдгийн тархалтаараа ОХУ, Канад, АНУ, Хятад орнуудын дараа тавдугаарт ордог бөгөөд Алтай, Хангай, Хэнтэй, Хөвсгөлийн уулархаг нутагт зонхилон тархсан байдаг. Монгол орны нутаг дэвсгэрийн 63% орчим хувьд нь олон жилийн цэвдэг ул хөрс алаг цоог байдалтай тархсан. (Гравис, Н.Лонжид 1974 он) Монгол орны агаарын жилийн дундаж температур нутгийн хойт хэсэгт -5.20С, өмнөд хэсэгт 4.00С. Газрын гадарга далайн түвшингээс дээш өргөгдсөн байдал, эх газрын эрс тэс уур амьсгалын энэхүү нөхцөлд Монгол орны бүх нутгийн 50%-иас дээш хувьд олон жилийн цэвдэг тархсан байдаг ба нийт нутгийн ул хөрс улирлаар гүн зузаан хөлдөж гэсдэг онцлогтой. Судалгааны материалаас үзэхэд нийт Манай орны газар нутгийн 29,32%-д цэвдэг тархсан байна.(Я.Жамбалжав 2017 судалгаа) Манай орны 324 сумын 244-ийнх нь нутаг дэвсгэр цэвдэг ул хөрсөн дээр байрласан байна. Зарим сумын төв нь цэвдэг ул хөрсөн дээр байрласан байдаг.